Der edle Qurʾān |
Der Qurʾān ist Allahs, des Erhabenen, in arabischer Sprache offenbartes, nicht erschaffenes und durch Rezitation verehrtes Wort, das Allah Seinem Propheten Muhammad durch den Engel Gabriel offenbarte. Und so kann nicht irgendeine Übersetzung seiner Bedeutung „Qurʾān” genannt werden, wie genau die Übersetzung auch sein mag. Die hier angebotene Übersetzung seiner Bedeutungen in die deutsche Sprache stammt von ʿAbdullah Frank Bubenheim und Dr. Nadeem Elyas. |
Wähle Sure: |
 |  |
Taǧwīd (تجويد)فَوَقَـٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمِ وَلَقَّـٰهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا (١١) فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا (١١) fa-waqāhumu llāhu šarra ḏālika l-yawmi wa-laqqāhum naḍratan wa-surūran (11) So bewahrt sie Allah vor dem Übel jenes Tages und wird ihnen strahlendes Glück und Freude darbieten (11) |
Taǧwīd (تجويد)وَجَزَٮٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةً وَحَرِيرًا (١٢) وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا (١٢) wa-ǧazāhum bi-mā ṣabarū ǧannatan wa-ḥarīran (12) und ihnen vergelten, dass sie standhaft gewesen sind, mit einem Garten und mit Seide, (12) |
Taǧwīd (تجويد)مُّتَّكِــِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلْأَرَآئِكِۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا (١٣) مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا (١٣) muttakiʾīna fīhā ʿală l-ʾarāʾiki lā yarawna fīhā šamsan wa-lā zamharīran (13) worin sie sich auf überdachten Liegen lehnen, und worin sie weder (heiße) Sonne noch bittere Kälte wahrnehmen werden. (13) |
Taǧwīd (تجويد)وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَـٰلُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلاً (١٤) وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (١٤) wa-dāniyatan ʿalayhim ẓilāluhā wa-ḏullilat quṭūfuhā taḏlīlan (14) Nahe über ihnen sind seine Schatten, und seine Früchte sind ihnen (zum Pflücken) sehr gefügig gemacht. (14) |
Taǧwīd (تجويد)وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِـَٔـانِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا۟ (١٥) وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا (١٥) wa-yuṭāfu ʿalayhim bi-ʾāniyatin min fiḍḍatin wa-ʾakwābin kānat qawārīra (15) Herumgereicht werden ihnen Gefäße aus Silber und Trinkschalen, die (wie) aus Glas sind, (15) |
Taǧwīd (تجويد)قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (١٦) قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (١٦) qawārīra min fiḍḍatin qaddarūhā taqdīran (16) Gläser aus Silber, die sie im rechten Maß bemessen. (16) |
Taǧwīd (تجويد)وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلاً (١٧) وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا (١٧) wa-yusqawna fīhā kaʾsan kāna mizāǧuhā zanǧabīlan (17) Und zu trinken gegeben wird ihnen darin ein Becher, dessen Beimischung Ingwer ist, (17) |
Taǧwīd (تجويد)عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلاً (١٨) عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا (١٨) ʿaynan fīhā tusammā salsabīlan (18) aus einer Quelle darin, die Salsabil genannt wird. (18) |
Taǧwīd (تجويد)۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَٰنٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا (١٩) ۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا (١٩) wa-yaṭūfu ʿalayhim wildānun muḫalladūna ʾiḏā raʾaytahum ḥasibtahum luʾluʾan manṯūran (19) Und unter ihnen gehen ewig junge Knaben umher. Wenn du sie siehst, hältst du sie für ausgestreute Perlen. (19) |
Taǧwīd (تجويد)وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا (٢٠) وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا (٢٠) wa-ʾiḏā raʾayta ṯamma raʾayta naʿīman wa-mulkan kabīran (20) Und wenn du dort hinsiehst, wirst du Wonne und ein großes Reich sehen. (20) |
|