Der edle Qurʾān |
Der Qurʾān ist Allahs, des Erhabenen, in arabischer Sprache offenbartes, nicht erschaffenes und durch Rezitation verehrtes Wort, das Allah Seinem Propheten Muhammad durch den Engel Gabriel offenbarte. Und so kann nicht irgendeine Übersetzung seiner Bedeutung „Qurʾān” genannt werden, wie genau die Übersetzung auch sein mag. Die hier angebotene Übersetzung seiner Bedeutungen in die deutsche Sprache stammt von ʿAbdullah Frank Bubenheim und Dr. Nadeem Elyas. |
Wähle Sure: |
 |  |
Taǧwīd (تجويد)قَالَ هَـٰذَا صِرَٰطٌ عَلَىَّ مُسْتَقِيمٌ (٤١) قَالَ هَٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ (٤١) qāla hāḏā ṣirāṭun ʿalayya mustaqīmun (41) Er sagte: "Das ist ein gerader Weg, der (einzuhalten) Mir obliegt. (41) |
Taǧwīd (تجويد)إِنَّ عِبَادِى لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَـٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلْغَاوِينَ (٤٢) إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ (٤٢) ʾinna ʿibādī laysa laka ʿalayhim sulṭānun ʾillā mani ttabaʿaka mina l-ġāwīna (42) Gewiss, über Meine Diener hast du keine Macht, außer wer dir von den Verirrten folgt." (42) |
Taǧwīd (تجويد)وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ (٤٣) وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ (٤٣) wa-ʾinna ǧahannama la-mawʿiduhum ʾaǧmaʿīna (43) Und die Hölle ist wahrlich ihrer aller Verabredung(sort). (43) |
Taǧwīd (تجويد)لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَٰبٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ (٤٤) لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ (٤٤) lahā sabʿatu ʾabwābin li-kulli bābin minhum ǧuzʾun maqsūmun (44) Sie hat sieben Tore, und jedem Tor wird ein Teil von ihnen zugewiesen. (44) |
Taǧwīd (تجويد)إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى جَنَّـٰتٍ وَعُيُونٍ (٤٥) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (٤٥) ʾinna l-muttaqīna fī ǧannātin wa-ʿuyūnin-i (45) Die Gottesfürchtigen aber werden in Gärten und an Quellen sein: (45) |
Taǧwīd (تجويد)ٱدْخُلُوهَا بِسَلَـٰمٍ ءَامِنِينَ (٤٦) ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ (٤٦) udḫulūhā bi-salāmin ʾāminīna (46) "Betretet sie in Frieden und in Sicherheit." (46) |
Taǧwīd (تجويد)وَنَزَعْنَا مَا فِى صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَـٰبِلِينَ (٤٧) وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (٤٧) wa-nazaʿnā mā fī ṣudūrihim min ġillin ʾiḫwānan ʿalā sururin mutaqābilīna (47) Und Wir nehmen weg, was in ihren Brüsten an Groll ist, als Brüder auf Liegen (ruhend), einander gegenüber. (47) |
Taǧwīd (تجويد)لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ (٤٨) لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ (٤٨) lā yamassuhum fīhā naṣabun wa-mā hum minhā bi-muḫraǧīna (48) Darin widerfährt ihnen weder Mühsal, noch werden sie daraus vertrieben. (48) |
Taǧwīd (تجويد)۞ نَبِّئْ عِبَادِىٓ أَنِّىٓ أَنَا ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ (٤٩) ۞ نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (٤٩) nabbiʾ ʿibādī ʾannī ʾană l-ġafūru r-raḥīmu (49) Tue Meinen Dienern kund, dass Ich es bin, der Allvergebend und Barmherzig ist, (49) |
Taǧwīd (تجويد)وَأَنَّ عَذَابِى هُوَ ٱلْعَذَابُ ٱلْأَلِيمُ (٥٠) وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ (٥٠) wa-ʾanna ʿaḏābī huwa l-ʿaḏābu l-ʾalīmu (50) und dass Meine Strafe die schmerzhafte Strafe ist. (50) |
|