Der edle Qurʾān |
Der Qurʾān ist Allahs, des Erhabenen, in arabischer Sprache offenbartes, nicht erschaffenes und durch Rezitation verehrtes Wort, das Allah Seinem Propheten Muhammad durch den Engel Gabriel offenbarte. Und so kann nicht irgendeine Übersetzung seiner Bedeutung „Qurʾān” genannt werden, wie genau die Übersetzung auch sein mag. Die hier angebotene Übersetzung seiner Bedeutungen in die deutsche Sprache stammt von ʿAbdullah Frank Bubenheim und Dr. Nadeem Elyas. |
Wähle Sure: |
 |  |
Taǧwīd (تجويد)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥١) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥١) fa-bi-ʾayyi ʾālāʾi rabbikumā tukaḏḏibāni (51) Welche der Wohltaten eures Herrn wollt ihr beide denn leugnen? (51) |
Taǧwīd (تجويد)فِيهِمَا مِن كُلِّ فَـٰكِهَةٍ زَوْجَانِ (٥٢) فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ (٥٢) fīhimā min kulli fākihatin zawǧāni (52) Darin gibt es von jeder Frucht zwei Arten´. (52) |
Taǧwīd (تجويد)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٣) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٣) fa-bi-ʾayyi ʾālāʾi rabbikumā tukaḏḏibāni (53) Welche der Wohltaten eures Herrn wollt ihr beide denn leugnen? (53) |
Taǧwīd (تجويد)مُتَّكِــِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۭ بَطَآئِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍۚ وَجَنَى ٱلْجَنَّتَيْنِ دَانٍ (٥٤) مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ (٥٤) muttakiʾīna ʿalā furušin baṭāʾinuhā min ʾistabraqin wa-ǧană l-ǧannatayni dānin (54) Sie werden sich auf Ruhebetten lehnen, deren Futter aus schwerem Brokat sind. Und die Ernte der beiden Gärten hängt herab. (54) |
Taǧwīd (تجويد)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٥) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٥) fa-bi-ʾayyi ʾālāʾi rabbikumā tukaḏḏibāni (55) Welche der Wohltaten eures Herrn wollt ihr beide denn leugnen? (55) |
Taǧwīd (تجويد)فِيهِنَّ قَـٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَآنٌّ (٥٦) فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (٥٦) fīhinna qāṣirātu ṭ-ṭarfi lam yaṭmiṯhunna ʾinsun qablahum wa-lā ǧānnun (56) Darin sind (weibliche Wesen), die ihre Blicke zurückhalten, die vor ihnen weder Mensch noch Ginn berührt haben (56) |
Taǧwīd (تجويد)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٧) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٧) fa-bi-ʾayyi ʾālāʾi rabbikumā tukaḏḏibāni (57) - welche der Wohltaten eures Herrn wollt ihr beide denn leugnen? -, (57) |
Taǧwīd (تجويد)كَأَنَّهُنَّ ٱلْيَاقُوتُ وَٱلْمَرْجَانُ (٥٨) كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ (٥٨) ka-ʾannahunna l-yāqūtu wa-l-marǧānu (58) als wären sie Rubine und Korallen. (58) |
Taǧwīd (تجويد)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٩) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٩) fa-bi-ʾayyi ʾālāʾi rabbikumā tukaḏḏibāni (59) Welche der Wohltaten eures Herrn wollt ihr beide denn leugnen? (59) |
Taǧwīd (تجويد)هَلْ جَزَآءُ ٱلْإِحْسَـٰنِ إِلَّا ٱلْإِحْسَـٰنُ (٦٠) هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ (٦٠) hal ǧazāʾu l-ʾiḥsāni ʾillă l-ʾiḥsānu (60) Ist der Lohn des Guten nicht ebenfalls das Gute? (60) |
|